Op naar een nieuwe hoffelijkheid!

Willehalm Instituut persbericht

De nieuwe partij “De Deugden” is in beweging

Amsterdam, 20 augustus, 2012 – De op 12 augustus jl. opgerichte spirituele partij “De Deugden” is volop in beweging en wel op drie interactive fronten. Zoals aangeduid in het persbericht “De Deugden aan de Macht” over de oprichting van de nieuwe partij kunnen de menselijke deugden, met name de twaalf die aangevoerd worden in het boek “De Deugden – Jaargetijden van de ziel” van Herbert Witzenmann met verluchtingen van Jan de Kok, gezien worden als afspiegelingen van de in het kosmische, esoterische Christendom genoemde Deugden. Deze hoge engelwezens uit het middenkoor van de hemelse hiërarchie staan ook bekend als Machten of in de christologie van Rudolf Steiner Geesten van de Beweging en zijn als zodanig ook deel van de interactieve beweging van de negen rangen van de Hemelse hiërarchie. In die zin bestaat de nieuwe partij uit 12 elkaar maandelijks aflossende bewegingen, die bovendien ook in zich zelf een beweging doormaken,. Zo eindigt bv. de “regeerperiode” van de deugd van de maand augustus “Medelijden wordt tot vrijheid” morgen op 21 augustus en wordt deze afgelost door de deugd van september “Hoffelijkheid wordt tot tact van het hart”(zie afbeelding en tekst onderaan). Maar nog niet helemaal, omdat ze tot het einde van de maand samen de macht delen en neemt pas op 1 september as. de nieuwe hoffelijkheid alleen haar positie op als de leider van de rondedans in het “Huis der Deugden” binnen het hart van de mens op aarde, de mens die als geestelijk wezen voorbestemd is de 10^de hiërarchie van liefde en vrijheid te worden.

Dus reeds morgen gaat de stembus voor de Deugd van september open en kunt u, waarde lezer, haar uw volste vertrouwen schenken als een partij die u zonder onnodige dwaalsporen en afgronden op het smalle pad van het gouden midden brengt en houdt en wel met het volgende programma:

Deugdbeweging van de maand september

Het medelijden dat vrijheid wordt, geeft de hoffelijkheid haar zin en waardigheid terug.

De hoffelijkheid is tegenwoordig een uiterlijke vorm geworden die men, voor zover men haar niet geheel overbodig acht, al­leen nog erkent omdat ze de omgang vergemakkelijkt, of omdat ze een gewoonte is geworden. De ware hoffelijkheid erkent tegelijkertijd het hogere menselijke ik alsook de geestelijke vereniging van hogere ik-wezens in een vrije gemeenschap. Bij het zien van onhoffelijkheid krenkt ons daarom de zelfvernedering van de onhoffelijke meer dan de eigen ontsteltenis. Om diezelfde reden ervaren wij iedere kritiek die niet tegelijk de erkenning van een ont­wikkelingsmogelijkheid is, als de zelfvernedering van de criticus. Ware hoffelijkheid daarentegen is de vrije vereniging met het hogere wezen van de bejegende. Wij beleven ons in hem en bewij­zen de ons gemeenschappelijke geest achting.

Ware hoffelijkheid gaat echter nog verder. Ze beleeft zich niet alleen zelf in het hogere wezen van de bejegende, maar deze ook in zichzelf. Ze voelt zich daarom plaatsvervangend voor deze gekwetst, wanneer het hem niet lukte zich in woord en daad zo uit te spreken als hij in werkelijkheid ook is. Dit gevoel van gekwetst-zijn is veel onverdraaglijker dan de pijnlijkheid van het eigen falen.

Nog meer voelt zich de hoffelijkheid voor de latere zelf­beproeving beschaamd, wanneer ze zichzelf eenmaal het gebrek moet toeschrijven dat ze aan de oppervlakte van een ongepaste persoonlijke uiting van een ander mens is blijven hangen, in plaats van deze haar meest deugdelijke betekenis toegeschreven te hebben. Hoffe­lijkheid vult aan en vormt daarom voortdurend uit eigen begrip het onvolmaakte om. Ze weet bovendien door haar gedrag de gele­genheden te scheppen die het voor iedereen die haar ontmoet, mogelijk maakt zich open te stellen. Ze neemt echter niet minder afstand van een gedrag dat het eigen betere wezen verloochent.

Zo wordt hoffelijkheid tact van het hart.

Een meditatie van zulke hoffelijkheid is: Hoffelijkheid en hartetact verhouden zich tot elkaar als diastole en systole.

Voor verdere uitleg en verdieping wordt verwezen naar het boek De Deugden, dat grotendeels te lezen en zien is op deze blog, met name daarin de inleiding “Een nieuw hoffelijkheid”. Dit blog is er ook in het Engels onder de titel Power to the Virtues.  Het boek zelf verkrijgbaar o.a. in de winkel van het centrum voor spiritualiteit en bewustwording De Roos in Amsterdam, waar de tentoonstelling van de 13 verluchtingen van Jan de Kok nog tot en met 11 september te bezichtigen is. Daarna is het de bedoeling om er een reizende tentoonstelling van te maken om door stad en land trekkend de Deugden aan de macht te brengen. Dit als een aanvulling op de leus van de 68er beweging “De verbeelding aan de macht”. Contact daaromtrent is al opgenomen met de Sint Joriskerk in Amersfoort en het cultuur- en bedrijfscentrum Unternehmen Mitte in Basel. Gaarne uw steun en/of suggesties. Wees van de partij!

Noot: Zie hier op YouTube een opname van mijn presentatie van het boek De Deugden op het Novaglobe symposium op Ruigoord in 2011.

Willehalm Instituut richt Nieuwe “Partij” op

Willehalm Instituut Persbericht

Amsterdam, 12 augustus, 2012 – Zoals al eerder ter herinnering werd gebracht bij de lancering van de blog “De Deugden aan de macht” in verband met de van 13 augustus tot en met 11 september durende tentoonstelling “De Deugden” in het Amsterdamse centrum voor spiritualiteit en bewustwording De Roos, zijn in de esoterische en antroposofische traditie van het Iers-Schotse of Graalchristendom van de Heilige Johannes en Rudolf Steiner De Deugden als hoge Engelwezens van de tweede hemelse hiërarchie ook bekend als Krachten of Geesten van Beweging.  Deze machtige wezens, die in deze hiërarchie precies in het midden staan tussen the hoogste Geesten der liefde, de Serafijnen en de laagste, de eigenlijke engelen, hebben mede tot taak de kosmos in balans te houden, d.w.z. zij dienen het midden te bewaren en bewaken tussen de twee tegenmachten: het duivelse (Luciferische)  verleiden en het satanische (Ahrimanische) onderdrukken.

Dit principe van het gouden midden trachten te bewerkstelligen tussen twee dwaalsporen en afgronden ligt ten grondslag aan de Aristotelische ethiek en daarbij ook aan de 12 Deugden of Krachten die in het boek “De Deugden -  Jaargetijden van de ziel” van de Duitse filosoof/antroposoof Herbert Witzenmann (1905-1988) aangevoerd worden, en wel als eigenlijke geesten der beweging. Want het is geen eenvoudige opsomming van een reeks maandelijkse Deugden die wordt aangeboden, maar een soort binnenbeweging, zoals bij voorbeeld de Deugd van deze maand augustus waar in korte maar krachtige meditatieve zinnen uitgelegd wordt hoe “Medelijden tot vrijheid wordt” of in de volgende maand september “Hoffelijkheid tot tact van het hart wordt”.

Daarbij heeft de Nederlandse kunstschilder Jan de Kok voor elk van die 12 Deugden een passende, even kleurrijk als krachtige verluchting geschapen die, samen met het doek van de titelpagina, waarin die spanning tussen hemel en aarde, licht en duisternis mooi opgeroepen wordt, dus van 13 augustus in het centrum De Roos te bezichtigen zijn. Door deze kunstzinnige aanvulling kan de toeschouwer zich extra aangemoedigd, ja geïnspireerd voelen om, met de nodige inspanning van begrip, zich de hoge spiritualiteit, die in deze maandmeditaties besloten ligt, eigen te maken en daardoor een individuele bijdrage te leveren aan de moedige poging van de schrijver om de deugdelijke omgangsvormen van de hemelse Machten toegankelijk voor de hoofden en harten van de mensen op aarde te maken. 

Ter gelegenheid van zowel de heropening van deze tentoonstelling als het op gang komen  van de verkiezingscampagnes voor de zetels in de Twee Kamer lijkt het nu aangebracht om de nieuwe partij “De Deugden” als een echte partij van het dubbele midden op te voeren (een dubbel midden, omdat wanneer je het middenpad wil bewandelen tussen twee uitersten, je als een soort Januskop beiden in de gaten moet hebben om je daartegen af te kunnen zetten en standhouden.) Uiteraard niet als een tegenpartij van welke politieke partij dan ook, maar als een noodzakelijke, dubbele aanvulling op het politieke speelveld. Dit kan dan eindelijk zich beperken tot zijn eigenlijke taak van de handhaving van de rechtstaat d.w.z. in de zin van de trias politica: de uitvoerende en de wetgevende macht en als derde de daarvan volkomen onafhankelijke rechtspraak. Deze trias politica kan dan geleidelijk omgevormd worden tot een trias organica, d.w.z. een driegeleding van het sociale organisme, waarbij de afgeslankte nieuwe rechtstaat zich volledig terugtrekt uit zowel het culturele leven (kunst, wetenschap en religie) alsook het economische leven, opdat deze zich dan relatief zelfstandig, optimaal kunnen ontwikkelen. Dat betekent dus dat de politiek zich bv. niet meer bezig houdt met de kwestie van normen en waarden, dat is juist iets wat tot de taak van de dragers van het culture leven hoort door het inspireren en uitdragen van de Deugden, in het algemeen door alles wat met de ontwikkeling van menselijke vaardigheden te maken heeft.

Wat nu vooral echter zeer dringend is, is de hervorming van het economische leven. En ook hier is het dubbel-midden-scheppend principe tussen twee polariteiten van toepassing, zoals we dat eerder gezien hebben bij de Deugden, maar nu niet op het gebied van het menselijk bewustzijn, de ziel, maar op het gebied van de fysieke buitenwereld, moeder aarde.  Een ook hier kan het werk van Herbert Witzenmann, die niet alleen filosoof/antroposoof was, maar ook een ervaren industrieel, ons verder helpen, met name zijn socinalorganische studies “De rechtvaardige prijs – wereldeconomie als sociale organica” als zijnde een geniale inleiding op de cursus Wereldeconomie van zijn persoonlijke leraar Rudolf Steiner, “Geldordening als bewustzijnskwestie – Een nieuw financieel stelsel vereist een nieuw beschavingsprincipe” en zijn binnenkort verschijnend “Sociale organica – Ideeën voor de hervorming van de economie”.

Waarom nu dus rechtvaardige prijzen de deugden van de wereldeconomie zijn, wordt duidelijk wanneer men beseft dat de kwestie van rechtvaardige prijzen een kwestie is van het in evenwicht brengen en houden van twee tegenstrijdige waardenvormende processen: Enerzijds de economische waardenstroom die ontstaat door de toepassing van arbeid (via machines) op de natuur, grondstoffen (handarbeid die arbeidsintensief is), en anderzijds de waardenstroom die ontstaat door de toepassing van geest op de arbeid (koparbeid die just arbeid sparend is). Deze functie kan echter alleen uitgeoefend worden, indien er zog. economische associaties worden opgericht bestaande uit evenredig verdeelde vertegenwoordigers van de drie groepen uit het economische leven, d.w.z. producenten, consumenten en handelaren met verregaande bevoegdheden om 1. Het geld- en kredietsysteem; 2. De handel en 3. De overdracht van de productiemiddelen te regelen, iets wat dus, zoals steeds meer blijkt, noch de staat noch de banken in staat zijn te doen. Voor verdere verdieping verwijs ik naar de gemoemde geschriften en mijn lezing “Just prices are the virtues of the economie” op het Novaglobe symposium verleden zomer in Ruigoord georganiseerd door Iwanjka Geerdink.

Een andere relatie tussen de laatste twee gebieden waarvan sprake was, dwz. het culturele en het economische leven, wordt duidelijk door de stelling die Witzenmann in zijn Geldordening publicatie stelt, namelijk dat het heersende financiële stelsel een afspiegeling is van het heersende beschavingsprincipe en omgekeerd. Willen we dus vanuit het culture leven meehelpen om het huidige mensonterende economische systeem om te vormen, dan kan dat dus door het omvormen van het materialistische beschavingsprincipe in een idealistische, mens- en aardelievende via het zich verdiepen in en het uitdragen van ja, De Deugden. Deze zijn het beste middel wat ik me maar kan bedenken om tegemoet te komen aan de dringende eisen van onze tijd. Door het oprichten en verbinden van oases der menselijkheid op aarde, startblokken van een nieuwe samenleving op biologisch-dynamische grond kan, door het vrede sluiten met zichzelf, de ander en de aarde, een stap in de goede richting gezet worden. Als het centrum van zulke nederzettingen zou dan een “Huis van de Deugden” opgericht kunnen worden met 12 zetels van waaruit de 12 Machten zitting kunnen nemen om met hun machtige vleugels toenemend de mensheid op aarde zegenrijk te verheffen om haar midden terug te vinden en te behouden.

Ziedaar, de verkiezingscampagne voor de nieuwe partij De Deugden. Voorlopig, d.w.z. vanaf 13 augustus tot en met 11 september zijn de 12 leden van deze partij in het theehuis van De Roos aanwezig om (via de nieuwe blog of het boek zelf raad te geven) of alleen te bezichtigen. Na het sluiten van de expositie ligt het mede aan u, waarde lezer, of het mogelijk wordt om met deze partij op weg te gaan, d.w.z. met de tentoonstelling door stad en land trekkend De Deugden aan de man (en vrouw) te brengen. Dit kan namelijk alleen maar als de Willehalm Stichting de verluchtingen kan aanschaffen of ze in bruikleen krijgen. Ik hoop op uw mogelijke steun te mogen rekenen en dat u van de partij bent.

(Update: DegStichting heeft de Deugden in bruikleen gekregen tegen een maandelijks vergoeding aan de schilder voor een jaar en is bezig een expositie met de 12 maandmeditaties in het Nederlands en Engels van 3 april to 10 mei 2013 in het Amsterdamse Stadhuis te organiseren.)

Robert Jan Kelder

http://willehalminstituut.blogspot.nl/2011/12/steunfonds-willehalm-stichting.html

info@willehalm.nl

www.willehalm.nl

http://willehalminstituut.blogspot.com

http://power-to-the-virtues.blogspot.com