September
___________________________
21 augustus tot 21 september
Het medelijden dat vrijheid wordt, geeft de hoffelijkheid
haar zin en waardigheid terug.
De hoffelijkheid is
tegenwoordig een uiterlijke vorm geworden die men, voor zover men haar niet
geheel overbodig acht, alleen nog erkent omdat ze de omgang vergemakkelijkt,
of omdat ze een gewoonte is geworden. De ware hoffelijkheid erkent
tegelijkertijd het hogere menselijke ik alsook de geestelijke vereniging van
hogere ik-wezens in een vrije gemeenschap. Bij het zien van onhoffelijkheid
krenkt ons daarom de zelfvernedering van de onhoffelijke meer dan de eigen
ontsteltenis. Om diezelfde reden ervaren wij iedere kritiek die niet tegelijk
de erkenning van een ontwikkelings-mogelijkheid is, als de zelfvernedering van
de criticus. Ware hoffelijkheid daarentegen is de vrije vereniging met het
hogere wezen van de bejegende. Wij beleven ons in hem en bewijzen de ons
gemeenschappelijke geest achting.
Ware hoffelijkheid
gaat echter nog verder. Ze beleeft zich niet alleen zelf in het hogere wezen
van de bejegende, maar deze ook in zichzelf. Ze voelt zich daarom
plaatsvervangend voor deze gekwetst, wanneer het hem niet lukte zich in woord
en daad zo uit te spreken als hij in werkelijkheid ook is. Dit gevoel van
gekwetst-zijn is veel onverdraaglijker dan de pijnlijkheid van het eigen falen.
Nog meer voelt zich de
hoffelijkheid voor de latere zelfbeproeving beschaamt, wanneer ze zichzelf nu
eenmaal het gebrek moet toeschrijven dat ze aan de oppervlakte van een
ongepaste persoonlijke uiting van een ander mens is blijven hangen, in plaats
van deze haar meest deugdelijke betekenis toegeschreven te hebben. Hoffelijkheid
vult aan en vormt daarom voortdurend uit eigen begrip het onvolmaakte om. Ze
weet bovendien door haar gedrag de gelegenheden te scheppen die het voor
iedereen die haar ontmoet, mogelijk maakt zich open te stellen. Ze neemt echter
niet minder afstand van een gedrag dat het eigen betere wezen verloochent.
Zo wordt hoffelijkheid tact
van het hart.
Een meditatie van zulke hoffelijkheid is:
Hoffelijkheid en hartetact verhouden zich tot elkaar als diastole en systole.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten